Recensie: Tussen twee vuren - Laura Diane

Content warning:

Moderate

brand

Minor

alcohol

Het verhaal

In het jaar 2038, nadat orkaan Andrea het zuiden van Florida heeft verwoest, wordt de achttienjarige Ayla met duizenden anderen opgevangen in een van de parken van Walt Disney World: het Magic Kingdom. Wonen in een attractiepark, het klinkt als een sprookje. Tot er voedselschaarste dreigt en de raad van bestuur liegt over de ware oorzaak. Ayla is vastberaden de waarheid te achterhalen.

Een rauwe dystopische roman waarin de magie van Disney een duister kantje krijgt...

 

Mijn leeservaring

Het is even geleden dat ik over een personage las met zoveel vuur en vastberadenheid als Ayla. Het was fijn om te lezen over iemand die al net zo slecht tegen onrecht kan als ik, en die er ook wat aan probeert te doen. Maar naast haar vastberadenheid heeft Ayla ook een lieve, zorgzame kant, eentje vol compassie.

Haar nieuwe thuis is eentje vol pijn. Alle kinderen in het Be Our Guest restaurant zijn hun ouders verloren. Ze hebben net als Ayla geen familieleden waar ze terecht kunnen. Dus vormen ze samen een nieuwe familie, en dat was hartverwarmend. Ze maakten ruzie, zeiden sorry maar hadden bovenal respect voor elkaar en lieten iedereen in hun waarde. 

Voor even vergeten we onze ellende en het leed dat aan ons vastkleeft. En ik besef dat er in mijn hart, nu ik het in mijn borstkas vole gloeien, nog steeds voldoende ruimte voor vreugde is

Als je (in tegenstelling tot mij) niet van disney houdt, zal dit boek alsnog leuk zijn door het ijzersterke plot en vlotte schrijfstijl. Want wie houdt er nou niet van shady leiding, onrecht, opstand, vriendschap en found family? Want dat is dit boek. Een spannend dystopisch verhaal over een found family die opstaat tegen onrecht. En ik heb nog zo veel vragen, en theorieën/vermoedens. Ongetwijfeld zullen die in deel twee en drie beantwoord worden, maar ugh, wachten is niet leuk.

 

Ik heb dit verhaal in twee dagen uitgelezen. En dat terwijl het lezen me de laatste maanden moeilijk afgaat. Je kunt dus wel stellen dat het heel goed in elkaar zit en het verhaal vlot wegleest. Ik ben niet anders gewend van Laura, al haar boeken hebben een vlotte schrijfstijl. Maar dit boek misschien nog wel het meest. Ik werd gelijk de wereld ingezogen en het liet me niet meer los. Ik heb zo ontzettend genoten van alle referenties en eastereggs! Toen ik het boek uit had, heb ik de lijst achterin gecheckt. En ik had er heel veel goed geraden, maar ook voor mij zaten er verrassingen in.

 

Disability representatie (hooray!)

Hiep hiep hoera voor casual representatie. Er zitten namelijk een aantal disabilities in dit verhaal gestopt zonder er een big deal van te maken. Maar omdat ik representatie zo belangrijk vind, maak ik er wel even een big(ish) deal van!

Owen heeft een angststoornis met paniekaanvallen. Het kwam mij oprecht over, maar ik heb hier zó geen ervaring mee dat ik er weinig over kan zeggen. Wel wil ik een hele mooie quote met jullie delen, eentje die me raakte.

'Maar als je hoofd sterk genoeg is om je van alles te laten geloven en je er geen controle over hebt, hoe vecht je er dan tegen? Hoe blijf je overeind? Hoe win je ervan?' Ik stort de vragen over hem uit als een waterval. Owen schudt zijn hoofd. 'Ik denk niet dat het een kwestie van winnen is, maar een kwestie van niet willen verliezen,' zegt hij. 'Mezelf niet willen verliezen.'

Mutisme

Daarnaast zit er ook een mute personage in het verhaal. De zesjarige Meri. Door alle traumatische gebeurtenissen in haar leven, praat ze niet meer. Maar dat geeft niet. Praten is niet de enige manier om te communiceren. Zolang je je wensen en grenzen kenbaar kan maken, is er niets aan de hand. Spreken is niet superieur. Ik ben blij dat Meri gewoon Meri mocht zijn en iedereen goed met haar mutisme omging.

 

Autisme

En ten slotte de autistische Max. Het was zooo fijn om een autistisch personage te zien die de ruimte kreeg om haarzelf te zijn. Er was geen minachting, geen oordelen. Gewoon neutraal, een feit. Max heeft uitbarstingen, raakt overprikkeld, etc. Maar ze mag zijn wie ze is. Niemand probeert haar te veranderen. Ze mag openlijk stimmen, vertellen over haar special interests (paarden en fruitzaadjes). En als ze volledig overprikkeld is of dreigt te worden, helpt de rest haar waar mogelijk en luistert naar wat ze nodig heeft. Het was echt een grote liefhebbende familie. Ja er is ruzie, er is onenigheid. Maar zo gaat dat in families. Dit was een found familie op z'n best!

 

Conclusie

Tussen twee vuren heeft al mijn dromen waargemaakt. Het is een spannend dystopisch verhaal met een diverse cast en de found family trope. Door het ijzersterke plot, vlugge pen en verhalende schrijfstijl kon ik dit boek niet neerleggen. Ik werd het verhaal ingezogen en het liet me niet meer los. Ik kan niet wachten om te zien of mijn theorieën kloppen. Kortom, een fantastisch verhaal, ook als je niet van disney houdt. Dus, koop het boek, zet hem op je verlanglijstje, want dit boek wil je niet missen!

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.