Liefdeloos - Alice Oseman

Gepubliceerd op 23 oktober 2022 om 09:00

Platonische liefde is prachtig, krachtig en zwaar onderschat

Ik kwam er gister achter dat het van 23 tot 29 oktober Asexual awareness week is. Dus de timing van deze recensie is helemaal toepasselijk! Zoals jullie weten ben ik gek op de heartstopper comics. En ik was heel benieuwd naar de boeken. Van Best of YA heb ik een exemplaar van Liefdeloos ontvangen om te recenseren en wauw; dit boek is zo anders en toch ook precies wat ik er van had verwacht. Het was prachtig en ik kan niet wachten om Alice hun andere boeken te lezen!

 

** Content warnings: (geïnternaliseerde) afobie, gesprek over seks en masturbatie, verwijzingen naar pesten, verwijzingen naar ongezonde (romantische) emotioneel gewelddadige relatie in het verleden, alcohol consumptie, casual seks (wordt positief belicht).


Titel Liefdeloos
Auteur Alice Oseman
Vertaler Niels van Eekelen
Uitgeverij Best of YA
ISBN 9789000381647
Representatie Aromantisch en Aseksueel, (queer bijpersonages)

Bestel het boek bij Libris.nl


Het verhaal

Georgia is nog nooit verliefd geweest en ze heeft ook nog nooit iemand gekust – maar als fanfic-geobsedeerde romanticus weet ze zeker dat ze ooit iemand zal vinden. Als ze met haar beste vrienden Pip en Jason naar de universiteit gaat, is Georgia klaar om de liefde te vinden. En met haar extraverte kamergenoot aan haar zijde en een plaats in de Shakespeare Society, lijkt haar tienerdroom steeds dichterbij te komen. Maar door haar romantische plan drijft ze steeds verder van haar vrienden af. Ze vraagt zich af waarom liefde zo gemakkelijk lijkt voor anderen, maar niet voor haar. De woorden die ze naar haar hoofd geslingerd krijgt – aseksueel, aromantisch – maken Georgia onzekerder dan ooit over haar gevoelens. Is ze voorbestemd om liefdeloos te blijven? Of is ze al die tijd op zoek geweest naar het verkeerde?

Mijn leeservaring

Ik wist dat Liefdeloos zich op de universiteit zou afspelen en daar keek ik naar uit. Dat is namelijk een van mijn favoriete settings! Maar waar ik niet op had gerekend maar wel heel blij van werd was de grote rol die acteren en theater speelden. I loveeeee theater. Echt, ah, Love it. 

Door de korte hoofdstukken, levendige schrijfstijl, lovable personages en universiteit-setting vloog ik door dit boek heen. Ik leefde zo met Georgia (en Rooney) mee. Rooney is denk ik mijn fav personage. Ze was complex, trouw, ik begreep haar eerst niet helemaal en was heel benieuwd naar haar backstory. Ze maakt grove fouten, maar durft ook sorry zeggen. Ze groeit, daar hou ik van. Trok ik naar Rooney toe omdat ze hyper en energiek is/lijkt maar stiekem veel shit heeft meegemaakt en pijn heeft? Misschien. Of omdat ik meestal niet met Georgia kon identificeren? Ik weet het niet, wellicht. Maar ook al deel ik Georgia's seksualiteit niet, ik leefde met haar mee en was geïnvesteerd in haar verhaal.

(Ik was ook zeer geïnvesteerd in Roderick, lol. De plant weerspiegelde de emotionele staat van de dames en dat vond ik een leuke touch!)

 

 

En die quote kwam binnen. Dat is iets wat ik zeker weten herken van het chronisch ziek zijn. Gek is dat, het gaat om compleet iets anders maar toch voel je dezelfde emoties. Op sommige momenten herkende ik me wél enorm in Georgia en dat was een bijzondere ervaring. Het verwarde me. En toen bedacht ik: ja hallo, het is nog steeds een mens. En een mens is meer dan een seksualiteit. Een mens bestaat uit vele kleine stukjes die samen de persoonlijkheid en identiteit opmaken. Stom is dat, dat je zo kan inzoomen op één ding, dat je de rest vergeet. Dus bij deze een herinnering van mij; vergeet niet om uit te zoomen!

 

Aro-Ace

Georgia komt na veel experimentatie, soul-searching en gesprekken met vrienden tot de conclusie dat ze aro-ace is. Aromantisch en aseksueel. Ik deel deze identiteiten niet dus ik kan niet zeggen of het goede representatie was. Maar ik heb van meerdere own-voices reviewers gelezen dat ze veel herkenning vonden in Georgia en haar verhaal. Ik wist al wel wat dingetjes over deze identiteiten omdat ik vrienden heb die zich thuisvoelen binnen dit spectrum. Maar het was mooi om de hele reis te zien en over meerdere aro en/of ace mensen en dus verschillende ervaringen te lezen. (Sunil rocks!!!) Ik ben dankbaar dat ik een kijkje mocht nemen in Georgia's hoofd.

 

Acceptatie

Na realisatie komt acceptatie. En dat is moeilijk. Is dit echt wie ze is? Wat als het toch een fase is? Daar komt alle bullshit die er door de maatschappij is ingeprent nog bovenop. Dat een romantische levenspartner vinden het einddoel is. Huisje, boompje, beestje. Georgia moet een hoop afobische denkbeelden ontmantelen, afleren en vervangen door gezondere denkbeelden en patronen. Zo beseft ze bijvoorbeeld dat vriendschap ook liefde is. En dat die minstens net zo waardevol is als romantische liefde. Platonische liefde is prachtig, krachtig en zwaar onderschat.

 

Be nice

Als onderdeel van haar weg tot acceptatie wil ze graag haar ontdekking met Rooney delen. Rooney gaat er alleen helemaal verkeerd mee om. Haar reactie was niet oké. Echt totaal niet oké en precies waar Georgia al bang voor was. Hoe rot ook voor Georgia, ik ben blij dat het gebeurde want het geeft een goed beeld van hoe het niet moet. Rooney stelt de vragen die we waarschijnlijk allemaal wel eens gedacht hebben. En omdat we vanuit Georgia's perspectief lezen kun je goed zien wat die vragen en opmerkingen met haar doen. Leer alsjeblieft van deze situatie en doe niet zoals Rooney deed... Just don't.

Gelukkig biedt Rooney later haar oprechte excuses aan. (Ik heb er een hekel aan als personages met shitgedrag wegkomen en het gewoon wordt vergeven en vergeten zonder dat de relatie is hersteld.)

 

Eigenlijk heb ik helemaal niks aan te merken op dit boek. Op een ding na. Het verhaal bevatte namelijk meerdere HP referenties. En dat had ik totaal niet verwacht in een Alice Oseman boek omdat ze zo veilig en inclusief voelen. Ik baal hier ontzettend van want het had prima door iets anders vervangen kunnen worden...

 

Conclusie

Het lezen van Liefdeloos voelde als thuiskomen. Alice Oseman's schrijfstijl is als een warme deken op een regenachtige dag. Het voelt veilig en vertrouwd. Liefdeloos is een prachtig verhaal over de complexiteit van liefde, aantrekkingskracht, het studentenleven en vriendschap.  Ik ben dankbaar dat ik een kijkje in Georgia's hoofd mocht nemen en moedig jou aan hetzelfde te doen. Lees dit boek!

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.