In april verschijnt Twee fonkelrode sterren in de blinkend witte sneeuw van Davide Morosinotto. Voor die tijd wilde ik Het mysterieuze horloge van Walker & Dawn nog een keer lezen. Ik was vergeten hoe beeldend de schrijfstijl was. Nu ben ik helemaal klaar voor Davide zijn nieuwe boek!

Het verhaal

We waren met z'n vieren vertrokken.
Te Trois de dappere, die alles uit het leven wilde halen. Eddie de sjamaan, die de geheimen ervan wilde ontdekken. Petit, die klein was, maar groot wanneer nodig. En Julie de onkwetsbare, die gewoon gelukkig wilde zijn.

Te Trois, Eddie, Petit en Julie zijn totaal verschillend, maar ook de beste vrienden. Wat ze gemeenschappelijk hebben, is een catalogus van een postorderbedrijf, drie dollar om te besteden én heel veel zin om de wereld te ontdekken. Wanneer ze in plaats van de revolver die ze hebben besteld een oud, kapot horloge ontvangen, hoeven ze er geen twee keer over na te denken; ze gaan op weg naar Chicago om het te ruilen. Ze reizen met een goederentrein, en met een stoomboot over de Mississippi, krijgen te maken met een lijk in drijfzand, professionele oplichters en valsspelers, corrupte politieagenten, slechteriken die goed lijken en goede mensen die dat helemaal niet zijn... om nog maar te zwijgen van een onopgeloste misdaad en een heleboel geld!

Mijn leeservaring

Allereerst. Wat een prachtige vormgeving! Elk hoofdstuk begint met een plaat. In die plaat staat een leuk weetje, een hint naar wat er in het komende hoofdstuk gaat gebeuren of een stukje informatie dat de lezer helpt het mysterie op te lossen.

Het boek is verdeeld in vier stukken. Voor het gemak zal ik ze stuk voor stuk bij langs gaan.

Deel 1: de bayou. In dit deel lezen we vanuit het perspectief van Te Trois (Peter). We maken kennis met de personages en de wereld waar ze in leven. Zoals de naam al doet vermoeden speelt het zich af in de bayou. Een moerassig gebied buiten New Orleans. En dit wisten jullie waarschijnlijk nog niet. Maar ik ben gek op New Orleans en omstreken. Ik vond het dan ook heerlijk om een boek te lezen die zich daar afspeelde. Het is 1904 en vrouwen zijn minder waard dan mannen. En zwarten zijn helemáál niets waard. Hier werd in het voorwoord voor gewaarschuwd. Mijn complimenten daar voor! Elk hoofdstuk begint met een pagina uit de beroemde catalogus. Eén voorwerp staat centraal en deze hint naar de aankomende gebeurtenissen. 

Deel 2: de rivier en de weg. We lezen door de ogen van Eddie (Edward). Zelfbenoemd sjamaan en de rijkste van het stel. Zijn vader is dokter en een streng maar rechtvaardig man. Elk hoofdstuk begint met een landkaart. In de landkaart staat ook een interessant weetje. Je leert er wat van en het helpt met de beeldvorming. Maar in tegenstelling tot de meeste mensen heeft Eddie geen kaart nodig. Eddie begrijpt de dieren en door goed te luisteren verteld ook de natuur hem dingen. Te trois vindt dit maar belachelijk en onzin. Maar hij kan niet ontkennen dat Eddie de weg behoorlijk goed weet door de bayou en de gevaren eerder ziet aankomen. Eddie is de reisleider in dit stuk van hun avontuur. Ze gaan naar New Orleans en van daar uit door naar Chicago. Hij weet meer over het stadsleven dan de rest want hij is al eens eerder in New Orleans geweest. Te Trois wil eigenlijk leider zijn, want Eddie is een bangerik. Maar hij weet niks van de stad en zou dus geen goeie leider kúnnen zijn. Er heerst wat spanning tussen de twee jongens. Spanning die misschien met een meisje te maken heeft?

Deel 3: de stad. De kinderen zijn in Chicago aangekomen. Een nieuw deel in het avontuur en een nieuwe vertelstem. We horen dit keer het verhaal van Joju. Een heel mooi meisje genaamd Julie. In de Bayou spreekt iedereen frans, en mooi in het frans is jolie. Mensen noemen Julie dan ook wel Jolie Julie, afgekort Joju. In Chicago gaan dingen niet zoals gepland. De kinderen worden uit elkaar gehaald en Joju beland in een soort gevangenis. Hier moet ze kranten aan elkaar naaien. Ze hadden toen natuurlijk nog geen computers en alle kranten werden gebundeld en in het archief bewaard. Doordat ze dit werk moet doen leest ze wel allemaal artikelen over mister Walker en miss Dawn. Ze krijgt een beter beeld van de situatie. Dit helpt haar het mysterie op te lossen. En het helpt ons ook. Want elk hoofdstuk begint met een krantenknipsel.

Als ze weer bij de jongens is is ze vastberadener dan ooit. Ze zal dit mysterie oplossen. Ze zal de beloning in ontvangst nemen en een plek vinden om te wonen. Want Joju wil niet terug naar de bayou. Haar moeder was een prostituee en mensen hadden geen respect voor haar. Daarnaast was haar broertje zwart. Helemáál een schande natuurlijk. Dus teruggaan was geen optie. Met behulp van een journalist ontdekken ze de waarheid en ontrafelen ze het mysterie van het hologe.

Deel 4:  het grote huis. Het slot van het verhaal wordt verteld door Petit (Francis). Petit is het broertje van Joju. Hij praat bijna nooit en hij is geweldig met cijfers. De personages zijn inmiddels volwassen en zelfs een beetje oud. We lezen hoe het allemaal is afgelopen en wat de personages verder zijn gaan doen. Ik vond het een heel passend en bevredigend einde. 

Conclusie

Davide Morosinotto heeft een beeldende schrijfstijl. Het is of je een film kijkt inplaats van een boek leest. Het verhaal zit keigoed in elkaar en de personages hebben diepte. Ook de setting sprak me enorm aan en werd goed geschreven. Het was als of ik er zelf bij was! Ik ga dit boek zeker nog eens herlezen en ik kijk uit naar zijn toekomstige werk.