Stiefzus - Jennifer Donnelly

Gepubliceerd op 9 april 2020 om 09:00
Recensie van Stiefzus , Jennifer Donnelly - uitgeverij de fontein | turnthepages.nl

Schoonheid is een relatief begrip


Titel Stiefzus
Auteur Jennifer Donnelly
Vertaler Sandra van de Ven
Uitgeverij Uitgeverij De Fontein

Zoals jullie weten ben ik gek op sprookjes en hervertellingen. Toen ik Stiefzus in de voorjaarsbrochure van de fontein zag staan heb ik hem dan ook gelijk aangevraagd om te recenseren. Drie week geleden was het dan zo ver. Het boek lag op de mat en ik kon gaan lezen. En ik kan je alvast verklappen, ik vond het een geweldig boek.

Het verhaal

Isabelle zou dolgelukkig moeten zijn: ze staat op het punt met de knappe prins te trouwen. Alleen is Isabelle niet het lieve meisje met het glazen muiltje op wie de prins verliefd werd. Ze is de lelijke stiefzus die haar tenen verbrijzelde om in Assepoesters schoentje te passen.
Isabelle heeft geprobeerd om mooi en lief te zijn, maar dat maakte haar juist gemeen, jaloers en leeg. Nu krijgt ze één kans om haar lot te veranderen en te bewijzen wat stiefzussen altijd al wisten: echte schoonheid zit vanbinnen.

 

Stiefzus is een weergaloze en prachtige hervertelling van Assepoester. Bestsellerauteur Jennifer Donnelly zet in deze fantasy vol girlpower het beroemde sprookje op zijn kop. Voor jongeren vanaf 13 jaar en liefhebbers van youngadultboeken.

Mijn leeservaring

Het hele verhaal zat ik in dubio. Ik wist niet wat ik voor hoofdpersonage Isabelle wilde. Wat vond ik dat haar einde moest zijn. Zou ze haar ware zelf vinden, of zou ze de liefde vinden. Ik wist niet waar ik op hoopte. 

Ik begin met deze uitleg omdat het me iets deed beseffen. Wij als mensen hebben altijd een mening over het leven van een ander. We gunnen ze iets of verwijten ze iets. Maar wij hebben helemaal niets over het leven van een ander te zeggen! Dit boek drukt je even met je neus op de feiten. We bemoeien ons vaak te veel met een ander. Hebben bepaalde verwachtingen. En als mensen om je heen die verwachtingen niet hebben dan heeft de maatachappij ze wel. 

Het verhaal van Isabella laat dit heel goed zien. Meisjes mogen hun mond niet open trekken. Ze moeten trouwen, kinderen baren en meegaand zijn. Alles gaat zoals het gaat. Waarom zou je iets veranderen??

 

Het concept van Stiefzus vond ik zó leuk. Er zijn de drie schikgodinnen. Zij maken kaarten. Niet zomaar kaarten. Nee, levenskaarten. Met hun speciale inkten tekenen ze het leven van de stervelingen. Eén van de schikgodinnen noemen ze Lot. Ja als in hét lot. Grappig om iets als het lot te vangen in een personage. 

Lot is al eeuwen in strijd met Fortuin. Ook wel geluk genoemd. Fortuin wil mensen, stervelingen, helpen iets van hun leven te maken. Zorgen dat ze hun eigen keuzes maken. Hij denkt dat hij het beste voor ze wil. Maar ook hij probeert ze een bepaalde kant op te sturen. Dus écht een eigen keuze maken ze alsnog niet.

 

Isabella staat tussen deze twee onsterfelijken in. Fortuin heeft namelijk de kaart van Isabella gestolen en probeert deze te veranderen. Lot is woedend en probeert dit koste wat kost te voorkomen. 

Door de strijd tussen Lot en Fortuin zijn Isabelle, haar zus Tavi (Octavia) en hun moeder genoodzaakt ergens anders te wonen. Maar ze kunnen nergens heen. Moeder is gek geworden sinds Ella met de prins —inmiddels koning — is getrouwd. Ze is letterlijk gek. Tavi voelt zich vrijer dan ooit. Geen korsetten, dure kleren en etiquette meer. Tavi is ontzettend slim en zit het liefst met de neus in de boeken. (Haar moeder verbood dit. Dat hoort immers niet bij een dame.) Ze moest niks hebben van dat deftige gedoe. En nu is ze er eindelijk vanaf. Eindelijk kan ze zichzelf zijn.

 

Beide zussen hebben een strijd van binnen. Zoals Tavi zichzelf wil zijn, wil Isabelle mooi zijn. Ze denkt dat alle deuren voor je open gaan als je mooi bent. Ella was immers mooi en zij kreeg alles wat haar hartje begeerde. Isabelle ontdekt langzaam aan haar eigen kracht. Ze weet het zelf nog niet maar kracht, moed, vastberadenheid zijn mooi. Een sterke vrouw kan ze mooiste zijn van allemaal. Kracht van binnenuit schijnt helderder dan een mooie lach en een knap gezichtje. Schoonheid opent niet alle deuren. Schoonheid lost niet alles op. Schoonheid is een relatief begrip. En daar komt Isabelle uiteindelijk ook achter. 

Conclusie

Een prachtig verhaal over het vinden van je eigen kracht. Het doorbreken van de standaard en het vechten voor vrijheid. De vrijheid om jezelf te kunnen zijn. Een feministisch verhaal die de vinger op de zere plek legt. Laat je niet tegen houden door de normen van de maatschappij. Laat ieder z'n leven leven zoals ze dat zelf willen!

 

* Van dit boek heb ik een recensie exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.