Het verhaal

Beth is radeloos wanneer haar vriend Joseph overlijdt en ze daardoor in haar eentje zorg moet dragen voor hun zoontje Cody van vijf. Met een baan die niet genoeg oplevert om hen te onderhouden, conservatieve schoonouders die op Cody azen en een hoge huurschuld vraagt ze wanhopig Jeremy, de oudere broer van Joseph, om hulp.

Jeremy is de monsters uit zijn jeugd ontvlucht en woont nu in Mist Lake, Montana. Hij is tevreden met zijn leven; hij heeft voldoende te eten, een dak boven zijn hoofd en mag elke dag genieten van de prachtige omgeving waarin zijn cabin staat. Wanneer Beth hem vraagt om geld dat hij niet heeft, voelt hij zich gedwongen haar en Cody mee te nemen naar Montana. Maar lukt het hem dan nog wel zijn aandoening en andere demonen voor haar verborgen te houden?

Achter hoge bergen speelt zich af in de jaren ’90 van Montana, Verenigde Staten, en gaat over het vinden van een familie, een diepe connectie tussen twee mensen en het omgaan met de monsters uit het heden en verleden.

Mijn leeservaring

Ik heb best wel heel lang over dit boek gedaan. Deels omdat mijn concentratie niet al te best was, deels omdat dit boek een stuk heftiger is dan ik had verwacht. Er zit namelijk behoorlijk veel huiselijk geweld in. En dat is een onderwerp waar ik niet zo graag over lees. Ik wist dit niet van te voren en er stond geen content warning voorin het boek. En daar baal ik eerlijk gezegd wel van. Want het gaat er echt heftig aan toe!

Alle gewelddadige dingen zijn in het verleden gebeurd, maar als lezer beleef je ze door de ogen van het hoofdpersonage, alsof het op dat moment gebeurt. En dat kwam dus heel dicht bij.

Nadat ik dit boek uit had, had ik best wel gemixte gevoelens. Ik vond het een mooi verhaal, prachtig geschreven. Maar er was iets wat me even raar gezegd 'niet zinde' en ik kon er mijn vinger niet opleggen. Maar ik weet inmiddels wat het is.

Chronisch ziek

Jeremy, het mannelijk hoofdpersonage, is chronisch ziek. En hij schaamt zich daar voor. Dat is verder geen probleem, ik weet dat dat voor veel mensen geldt. Hij moet echt leren om Beth toe te laten in zijn leven, om toe te staan dat ze voor hem zorgt. En dat was een moeilijke reis. En dat snap ik allemaal. Helemaal geen probleem. Wat me wél tegenstaat is dat er aan het eind van het boek geen gesprek over was. En daarin miste ik een stukje communicatie en blijk van vertrouwen. Zijn chronische ziekte maakt nou eenmaal deel uit van zijn leven. En als je een nieuw persoon in je leven laat, eentje die dicht bij je staat, dan zal die ook dingen van je ziekzijn meemaken. Er was een moment dat hij bij zichzelf dacht dat hij het fijn vond om na een aanval wakker te worden en dat Beth dan bij hem was. Dat hij zelfs altijd wel wakker zou willen worden in haar armen. Maar deze dingen heeft hij  nooit naar haar uitgesproken. En dat vond ik erg jammer. Want in het begin van het boek doet hij er álles aan om zijn ziekte voor haar te verbergen. Hij maakt enorm groei door. Dat hij het dus zelfs fíjn vind om na een aanval wakker te worden in haar nabijheid. Maar dit kan Beth niet ruiken. Ik hou er van als zulke dingen worden uitgesproken. Dat moet je niet in het midden laten hangen.

Ook al zegt Jeremy dingen niet hardop, hij maakt behoorlijk wat groei door in de acceptatie van zijn ziekte. En dat was mooi om te lezen.

Beth

Beth maakt ook een hoop groei door. Maar dan op een hele andere manier. De vader van haar zoontje mishandelde haar, was verslaafd aan de alcohol en drugs. En nu hij niet meer leeft, begint ze langzaamaan mensen opnieuw te vertrouwen. Daarbij leert ze eindelijk op eigen benen staan en meer vertrouwen in zichzelf te hebben. Ze wordt eindelijk de vrouw die ze had moeten worden en dat was prachtig en krachtig. Ze wordt geplaagd door nachtmerries en is behoorlijk angstig. Nu haar gewelddadige vriend er niet meer is kan ze eindelijk uit het standje 'overleven' komen en begint ze dingen te verwerken. Het was mooi om te zien hoe ze steun vond bij Jeremy. Maar dit is absoluut geen saviour gedoe. Ze doet het meeste werk gewoon zelf. Maar soms is het gewoon fijn om iets met een andere volwassene te bespreken. Of een schouder te hebben om op te huilen. Huilen van woede, onmacht of verdriet. En dat is wat Jeremy haar kon bieden naast een veilige omgeving.

De relatie tussen Beth en Jeremy

Age-gap is niet mijn favoriete trope, bij lange na niet. Meestal vind ik het toch wat te veel last hebben van ongelijke power-dynamics. Maar hier had ik er geen problemen mee. Toch miste ik een bepaalde connectie. En dat ligt absoluut niet aan Emma Anna. Maar helemaal aan mij. Omdat ik de mishandeling, agressie en huiselijk geweld die Beth door heeft gemaakt zo heftig vond, heb ik mijzelf wat meer gedistantieerd dan ik normaal doe. Ik heb de personages op een afstandje gehouden. Zodat ik door kon blijven lezen. Je denkt misschien; waarom heb je dit boek niet aan de kant gelegd als je het zo heftig vond? Nou ik vond het gewoon te mooi geschreven. Ik wilde weten hoe het af zou lopen en ik wilde zien hoe bepaalde dingen werden opgepakt of opgelost. Hoe Beth op haar pootjes terecht zou komen. Ik had wel een vermoeden maar dingen pakken soms gewoon heel anders uit.

Maar terug naar mijn punt. Omdat ik de personages op een afstandje hield. Heb ik daardoor ook minder de dynamiek tussen Beth en Jeremy gemerkt denk ik. Sowieso is Jeremy absoluut niet mijn type. Maar waar anderen helemaal enthousiast waren over de relatie tussen deze twee voelde ik het persoonlijk niet zo. Het was lief en rauw tegelijk maar daar hield het voor mij op. En dat is denk ik helemaal mijn eigen 'schuld'.

Conclusie

Een prachtig geschreven verhaal. Maar wel eentje die heftige onderwerpen oppakt en omschrijft. Ik vond het pittig om te lezen maar het voelde niet zwaarmoedig. Er was altijd een sprankje hoop, helemaal omdat je als lezer weet dat Beth niet meer in die gewelddadige situatie zit. Ik vond Jeremy's acceptatieproces met zijn chronische ziekte mooi omschreven maar had graag gewild dat hij bepaalde dingen ook hardop had uitgesproken, niet alleen in gedachten. Verder een ontzettend mooi verhaal. Ik wil zeker weten meer van Emma Anna lezen!

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.