Recensie: Heb je het al gehoord? - Meryl Wilsner
Vertaald door Erica Disco
"Dat je twee personages met elkaar ziet omgaan en denkt die worden verliefd maar het nog drie seizoenen duurt voor het daadwerkelijk zover is. Zo ging dit ook ongeveer"
Ik las dit boek in januari 2023, en ik vond het heerlijk. Heel anders dan ik had verwacht, maar het was zo goed geschreven en er vonden ontzettend boeiende gesprekken over maatschappelijke kwesties plaats. Maar dit was de slowste burn die ik ooit gelezen heb, en ik weet niet helemaal wat ik daar van vind...
Content warning:
Het verhaal
Meryl Wilsner maakt met hun debuut 'Heb je het al gehoord?' alle warm & fuzzy feelings los!
Producent Jo en haar assistent Emma worden samen lachend gefotografeerd op de rode loper. De bladen bombarderen de twee tot een stel. Met overal paparazzi en vragende blikken van collega’s is het moeilijk vol te houden, maar ze geven geen commentaar. Ondertussen brengen ze wel steeds meer tijd met elkaar door… en dreigt het gerucht waarheid te worden. Maar moeten ze de wereld dat plezier wel gunnen?
Mijn leeservaring
Aan diversiteit ontbreekt het in ieder geval niet. Je leest het verhaal uit het perspectief van Jo, een Asian-American filmproducent die op vrouwen valt. En haar assistente Emma, een biseksuele Joodse vrouw met astma. En het was zo heerlijk om een boek te lezen waarbij er zoveel intersectionaliteit was!
Tropes
Eerlijk gezegd ben ik niet zo'n fan van de age-gap trope, het geeft me vaak toch een wat ongemakkelijk gevoel. Maar dit keer voelde het prima! Misschien kwam dat doordat het twee vrouwen waren? Ook ben ik geen voorstander van ongelijke machtsposities. Zoals in dit geval baas en assistent. En ik vind die trope nog steeds niet leuk. Maar in dit verhaal werkte het wel. Het was prima gedaan, geen icky feelings, maar gewoon niet mijn smaak. En dan komen we aan bij de slow-burn. Ik heb nog niet heel veel opzichzelfstaande slow-burn gelezen. Meestal was het dan in combinatie met de enemies-to-lovers trope. Maar wooooow, deze burn was wel heel erg slow. Haast een beetje té?! Wie weet is dit ook een smaak kwestie, wie weet was het gewoon echt te traag. Maar het is zeker iets om mee te nemen. Als je niet van slow burn houdt, zou ik dit boek overslaan. Al mis je dan wel heel mooie gesprekken...
Maatschappelijke kwesties
Dit boek schroomt maatschappelijke kwesties niet. Het is er juist mee doorspekt. Jo en Emma hadden prachtige gesprekken over racisme, seksisme en homofobie in de filmindustrie. Er zijn zo veel quotes die ik zou willen delen, maar ik hou het bij deze:
Denk je niet dat mensen denken dat ik een slechte invloed op je heb als ze een foto van ons samen zien? Ik ben een op seks beluste lesbienne met een midlifecrisis. Ik ben een frigide kreng dat gewoon nog niet de juiste pik heeft gevonden. Ik ben een geil Chinees wijf dat een mooi wit meisje inpikt dat met witte jongens zou moeten daten.
Seksueel grensoverschrijdend gedrag
In het verhaal krijgt Emma te maken met seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksuele intimidatie. Dit wordt, vond ik, heel respectvol benaderd. Er wordt een duidelijk standpunt ingenomen en Jo zet stappen om te zorgen dat zoiets in de toekomst niet weer gebeurt (of de kans in ieder geval kleiner is). Ze gebruikt haar bekendheid om een veilige plek te bieden voor mensen die zoiets ook hebben meegemaakt. Om een systeem op te zetten, om op te staan en bescherming te bieden tegen het seksueel grensoverschrijdende gedrag binnen Hollywood. Ik vond het een sterke toevoeging aan het plot!
Astma
Emma heeft astma. Nou heb ik dat niet, maar ik heb wel iets wat er heel erg op lijkt. Haar astma was absoluut geen plotpunt maar een van de vele dingen die Emma Emma maakten. Jo is op de hoogte van de astma en probeert er rekening mee te houden, ze was bij tijden wat overbezorgd, wat lichtjes irritant was (want hallo, je bent haar moeder niet...) maar ook wel lief.
Als ze wordt uitgenodigd om mee te aan op de rode loper is een van de eerste gedachten, shit, waar laat ik mijn puffer? Ik kan een beetje moeilijk met een tas op die rode loper verschijnen en hij past niet in deze enveloppe-clutch. Een chronische ziekte zit door je leven geweven... Soms heb je niet door dat je een ziekte hebt, en soms beïnvloedt het je keuzes en beslissingen enorm.
Op een geven moment krijgt ze een astma aanval, en dit vond ik heel goed gedaan. Zowel hoe Emma er aan toe was en de ietwat overdreven reactie van Jo (want omstanders raken snel in paniek en bellen (te) snel de ambulance.) Maar bovenal de extreme vermoeidheid ná de aanval. Ik ben heel blij met dit stukje goede representatie. Op dat er nog veel meer bij mag komen!
Conclusie
Een boeiend, feministisch verhaal vol met mooie gesprekken. Ik hou van de intersectionele representatie en de duidelijke standpunten die worden ingenomen. Van mij had de burn ietsje minder sloom kunnen zijn, maar verder was dit een goed boek, eentje die ik niet had willen missen!
* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Maak jouw eigen website met JouwWeb