Recensie: Spoken - Raina Telgemeier

Vertaald door Marjon Hoffman

Het verhaal

Kate woont sinds kort aan de kust van Noord-Californië, omdat haar kleine zusje Maya ziek is en schone zeelucht nodig heeft. Hun Mexicaanse buurjongen laat hun de nieuwe buurt zien en vertelt een geheim: er zijn geesten in deze stad. Kate is bang en wil er niets mee te maken hebben, maar Maya juist wel.

Als Kate op een Mexicaans halloweenfeest voor het eerst kennismaakt met de vrolijke spoken, overwint ze haar angsten en laat ze zich meevoeren naar een heel bijzondere wereld…


Raina Telgemeier is dé graphic novel-koningin van Amerika. Haar boek Spoken is een meeslepend en prachtig getekend verhaal, vertaald door Marjon Hoffman.

 

Mijn leeservaring

Normaal gesproken lees ik geen graphic novels. Als kind was ik al geen fan van strips. Ik las ze bijna nooit omdat ik zelf graag wilde fantaseren hoe alles er uit zou zien. Maar bij spoken vond ik de strips juist veel toevoegen! Spoken is misschien wel het beste boek dat ik tot nu toe heb gelezen binnen deze rubriek en ik zal je vertellen waarom:

De taaislijmziekte van zusje Maja is niet het hoofdonderwerp! Haar ziekte wordt genormaliseerd. Het is niet raar of eng. En het vloeit perfect door in de verhaallijn!

 

Spoken en de Mexicaanse cultuur

Grote zus Kate is een bangerik. En nu woont ze in een nieuw huis. De geluiden zijn haar niet vertrouwd. En dan schijnt het ook nog eens te spoken in het stadje?! Als ze merkt dat Maya niet bang is voor de spoken wil Kate haar beschermen. En door haar zusje te beschermen overwint ze haar eigen angst. Ze komt oog in oog te staan met de spoken... op de dag van de doden (Día de los Muertos), een Mexicaans feest, zijn er veel meer spoken dan normaal. Iedereen in de stad gaat verkleed om de spoken een warm welkom te geven. Super tof om zo dingen over de Mexicaanse cultuur te leren!

 

Plannen afzeggen

De kinderen gaan een soort van trick-or-treaten. Allemaal verkleed langs deuren en dan krijgen ze snoepjes. Maya zou ook meelopen. Maar als de dag daar is kan ze niet mee. Ze is te zwak. Deze scene in het boek vond ik heel herkenbaar. Soms plan je leuke dingen en dan moet je op het laatste moment afzeggen omdat je er te slecht aan toe bent. Het laat kinderen ook zien hoe het is als een van je vriendjes niet mee kan doen. Het is voor jou niet leuk, maar voor de persoon die thuisblijft al helemaal niet! Belangrijk dus dat dit in het boek zat.

 

Thuis behandeling

Ook vond ik het prachtig dat de behandelingen die Maya thuis krijgt gewoon werden laten zien. Ja, ze krijgt extra zuurstof uit een fles. Helemaal niet eng! Ze heeft een sonde. Dit kwam gewoon in beeld. Door de taaislijmziekte krijgt ze niet genoeg voedingsstoffen binnen en daarom krijgt ze 's nachts haar voedingsstoffen via de sonde. Het was totaal niet raar, eng of vies. En ik denk dat Maya andere kinderen hiermee helpt. 'Als stoere Maya het kan dan kan ik het ook'. Dat idee. Juist door de striptekeningen krijgen mensen een goed beeld. Geen vage omschrijving met allemaal slangetjes. Nee, kinderen kunnen het echt zíen! Fantastisch!

 

Vertaalwerk

Tenslotte wil ik nog een dikke duim opsteken naar verstaalster Marjon Hoffman. Ze wist de personages ook in het Nederlands helemaal tot leven te wekken. Elk persoon had z'n eigen karaktertrekken en eigenaardigheden. Ik denk niet dat er dingen zijn verloren in de vertaling. Dus petje af!

 

Conclusie

Een super leuk verhaal met kei en kei goede representatie. Maya is meer dan haar ziekte. Kate overwint een van haar angsten. De lezer leert meer over de Mexicaanse cultuur en bovenal is dit boek gewoon hartstikke leuk en grappig. Een aanrader voor jong en oud. Zieke en gezonde mensen. Ga dit boek lezen!!

 

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Maak jouw eigen website met JouwWeb