Het verhaal

Mijn naam is Tori Spring.

Ik hou van slapen en van bloggen. Vorig jaar - vóór al dat gedoe met Charlie en voordat ik de harde realiteit van examens en universitaire aanmeldingen onder ogen moest zien, en het feit dat ik op een dag echt met mensen zal moeten gaan praten – had ik vrienden. Alles was toen heel anders dan nu.

Nu is er Solitaire. En Michael Holden. Ik weet niet wat Solitaire probeert te doen, en ik geef niet om Michael Holden. Echt niet.

Solitaire is een wijs en meedogenloos eerlijk verhaal over een van de onvergetelijke personages uit de successerie Heartstopper.

Mijn leeservaring

Ben ik fan van de Heartstopper comics? Jaaa. Vind ik Tori Spring een tof personage? Ook jaaa! Toch lag het boek 'Solitaire' me wat minder. Vooral toch door de schrijfstijl. Dit was Alice Osemans eerste boek en dat is te merken. Gelukkig is hun stijl verbeterd met de tijd. Want 'Liefdeloos' vond ik echt top, qua verhaal én schrijfstijl. Was het einde van het verhaal erg dramatisch? Ja. Een beetje te voor mij. Sowieso vond ik het allemaal wat onrealistisch met de Solitaire streken. Maar het vriendschap element was top en ik kan het door de vingers zien omdat het Osemans eerste boek is. 

Content warning

Het boek begint met een voorwoord, hierin waarschuwt Oseman o.a. voor de content. (En achterin staan hulplijnen vermeld, dikke duim Uitgeverij Best of YA!) Heel erg fijn want dit boek is een stuk duisterder dan je zou verwachten bij zo'n snoepjesroze omslag en wetende dat het afspeelt in dezelfde wereld als Heartstopper. Dingen als zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen komen aan bod en flink ook! Tori is behoorlijk depressief en die zwaarte voel je door het hele boek. Ze is pessimistisch, lusteloos, heeft geen motivatie. Ze ergert zich aan mensen (al is dat gewoon hoe ze is, niet persé door de depressie).

Michael

Ik wist niet zo goed wat ik van dit verhaal moest verwachten. Maar dit had ik in ieder geval niet verwacht. De woordgrapjes waren heerlijk. Maar de sfeer in het verhaal vond ik niet prettig en dat is denk ik ook de bedoeling. Als lezer voel je goed hoe Tori absoluut niet lekker in haar vel zit. Ze maakt dan wel grapjes en heeft vrienden (soort van) maar emotioneel gereguleerd is ze absoluut niet. Maar dan ontmoet ze Michael. En hij stal voor mij echt de show. Wat een fascinerend personage. En goed nieuws, Michael zit in seizoen 3 van Heartstopper!! En ik kan niet wachten hoe die verhaallijnen zich zullen ontvouwen. Helemaal met de opheldering over Tori's identiteit in Heartstopper deel 5!

Queer verhaal

Had ik door Solitaire al een vermoeden over Tori's identiteit? Jazeker. Maar ik wilde niks projecteren of aannemen. Dus het is mega cool dat het nu bevestigd is! En daarmee is Solitaire absoluut een queer verhaal  want ook als iemand geen relatie heeft of een 'straight passing' relatie heeft. Zolang het hoofspersonage of de Love Interest queer is, is het boek queer.

Depressie

Michael lost Tori's problemen niet op. Zeer zeker niet. Ze is en blijft depressief. Maar ze heeft iemand om mee te praten. Iemand die echt luistert en haar serieus neemt. En zo'n vriend is extreem belangrijk. Natuurlijk wil je mensen met wie je lol kan trappen. Maar als mens heb je het nodig om gehoord en gezien te worden. En Michael ziet Tori. Dat vond ik een van de krachtige dingen in dit verhaal. Hoe het belang van een goede vriend centraal staat. Vriendschap is zo ontzettend krachtig en prachtig. Ja, ze hebben hun ups en downs. Ze zijn jong. Proberen te leren. Tori vind het doodeng om iemand zo dichtbij te laten komen. Maar Michael geeft de moed niet op. Hij wil haar vriend zijn en doet wat goede vrienden doen. Hij houdt een oogje in het zeil als het niet goed met haar gaat. Hij sleept haar zo ongeveer haar bed uit om met hem op avontuur te gaan. Ze krijgt wat meer invulling in haar leven en dat doet haar goed. Maar dat betekent niet dat haar depressie ineens weg is. Want dat los je niet op door leuke dingen te doen. Toch komt ze een beetje beter in haar vel te zitten. Omdat er iemand is die haar ziet zoals ze is en toch haar vriend wil zijn.

Conclusie

Wil je Tori Spring beter leren kennen? Dan raad ik je dit boek zeker aan. En het is leuk om te zien hoe enorm Alice Oseman is gegroeid als schrijver! Daarbij was de depressie representatie goed aanwezig. Als lezer voel je de negatieve gevoelens van Tori heel duidelijk! 

Ik hou van een HEA. Nou heeft dit boek wel een happy-ish einde maar ik had nog wat meer zelfreflectie willen zien. Dit aspect had in mijn beleving nog wat beter uitgewerkt kunnen worden. En heb je niks met de Heartstopper comics en zit je niet te wachten op een platonisch (liefdes)verhaal? Dan zou je dit boek prima links kunnen laten liggen. Al mis je dan wel een mooi verhaal over vriendschap en depressie.

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.