Het verhaal

Voor fans van R.J. Palacio's 'wonder'.

Timur is twaalf jaar oud en heeft het syndroom van Down. Dit jaar gaat hij naar groep acht. Superspannend, want dat betekent dat het tijd is voor het schoolkamp en de eindmusical. Dit jaar wil hij de blijmaker van de klas worden met zijn grapjes en dropveters. Ten minste, tot er een nieuwe jongen bij Timur in de klas komt. Jonas is helemaal niet zo aardig als zijn andere klasgenoten. Waarom doet hij zo vervelend tegen Timur? Timur besluit meteen de ultieme uitdaging aan te gaan: het blijmaken van zijn eigen pestkop.

Mijn leeservaring

Het boek begint gelijk leuk met een soort van inleiding en een soort van handleiding voor de lezer. Hier stelt Timur zich voor en krijg je een beetje een idee wat je kan verwachten. Zo wordt bijvoorbeeld uitgelegd waarom hij 'in brokjes' praat. En dat komt ook terug in hoe de Timur hoofdstukken zijn geschreven. Het is echt alsof hij het zelf allemaal verteld dus dat heeft Gaby Rasters goed over weten te brengen in haar schrijfwerk.

Gebaseerd op een echt persoon

Een leuk weetje, de Timur in het boek is gebaseerd op de inmiddels 20 jarige Timur Dam. Gaby heeft dus goed haar research gedaan en goed met Timur en zijn familie gepraat voor en tijdens het schrijven van dit boek. Dat vind ik altijd super belangrijk. Om een verhaal authentiek te maken en goeie representatie te geven heb je het verhaal van mensen nodig die meemaken waar je over schrijft. Dus in dit geval, als je schrijft over iemand met Downsyndroom, dan moet je goed onderzoek hebben gedaan naar hoe mensen met het Syndroom van Down denken en doen. Gaby heeft het nog een stapje verder genomen en heeft haar personage gewoon op een bestaand persoon gebaseerd. En wauw wat is Timur een fantastisch persoon. Iedereen verdient een vriend zoals hij.

Jonas

Jonas heeft thuis problemen en reageert zijn frustratie, boosheid en verdriet af op Timur (en is ook gemeen tegen andere kinderen).  Hij noemt hem een Mongool. Wat dus een scheldwoord is voor mensen met Downsyndroom. Zó niet oké! Gelukkig spreken zowel meester Dennis als de klasgenoten zich uit. Timur snapt niet altijd wat Jonas voor gemene dingen zegt maar hij voelt in zijn buik dat het gemeen is. Timur kan er niet tegen als de sfeer niet goed is. En sinds Jonas op school is gekomen is de sfeer regelmatig vervelend. Daarom heeft hij besloten een blijmaker te worden. Hij wil dat het op school weer zo was voordat Jonas kwam, maar nu met Jonas er bij.  Hij doet er alles aan om Jonas blij te maken, ook al snappen zijn vrienden en zijn zusje er niks van.

Favoriete scene

Wanneer Jonas eindelijk aan de klas durft te vertellen waarom hij zo gemeen deed en waarom hij nu een tijdje bij Jasper woont, is iedereen geschrokken maar volgt er een heel mooi gesprek. Ze spreken over dat ieder huisje een kruisje heeft en dat iedereen lasten met zich mee draagt waar anderen niks vanaf weten. Wees daarom aardig voor mensen, je weet nooit wat ze doormaken. Vervolgens stellen de kinderen zich open en delen ze hun lasten. Als je het samen draagt is het minder zwaar. Alles kwam samen en dat maakte deze scene tot mijn favoriet.