Het verhaal

De geheimen van het stormbos is het laatste deel in de magische trilogie Reisbureau Wereldvreemd van L.D. Lapinski. Magisch avontuur vol vaart, humor en fantastisch uitgewerkte werelden.

Flick is een schisma-maker, maar veel tijd om daarbij stil te staan heeft ze niet. De Seren winnen aan magie, en ze vernietigen hele werelden om er meer van te krijgen. Dus gaan Flick, haar nieuwverworven opa Tristyan, Jonathan en Avery op zoek naar de belangrijkste koffer van Wereldvreemd: de koffer die het multiversum kan beëindigen. Dat is niet alleen gevaarlijk – de Seren jagen op diezelfde koffer – maar ook vrijwel onmogelijk. Want hoe kom je op een plek die niet gevonden wil worden?

Mijn leeservaring

Alles is meer. Meer magie, meer familie, meer liefde. Nieuwe werelden, een aantal bekende werelden. Oude vrienden die we (eindelijk) weer terugzien. Maar ook nieuwe mensen/wezens.

Mijn favoriete wereld, niet alleen van dit boek, maar van de gehele serie, was Pendularbor.  Een wereld waarin alles leeft. Er waren geen steden, geen vervuiling. En de ‘mensen’ zijn boomachtigen!! Ik vond dit zo creatief. De manier waarop ze met elkaar konden communiceren, de connectie en het respect voor de aarde. Daar kunnen wij aardbewoners nog wat van leren, met ons planeetverwoestende gedrag... Het genootschap noemt de plek Foresta Major, maar dat vindt Jonathan maar koloniaal. Hij wil vanaf nu de naam gebruiken die de bevolking zelf gebruikt: Pendularbor. En dat vond ik een mooie opmerking.

In het boek komt nog een bijzondere wereld voorbij. Nouja, een bijzondere plek moet ik eigenlijk zeggen. Het Ertussen. De plek tussen alle werelden. Een donkere, duistere plek zonder begin, zonder einde. Er is geen doorgang, geen deur. En dus ook geen manier om er weg te komen. Tenzij je een magische koffer hebt.

“Er is geen tijd voor “in het geval dat”. Je hebt in deze en in andere werelden magie gebruikt en verwrongen. Dat deed je door naar die duistere plek in jezelf te gaan en je emoties het zware werk te laten doen. Dat weet ik, omdat we dat allemaal doen. Dat is het echte Ertussen.”

De bovenstaande quote legt de link tussen het Ertussen en de duistere hoekjes in de mens. De plekken in onszelf waar we liever niet komen, liever niet aan denken. De plekken die nodig zijn om dingen op te slaan, te verwerken. De plek waar we onze woede opsluiten, ons verdriet. We kunnen er bij, maar dat doen we liever niet. En als we niet oppassen kunnen we ons helemaal verliezen in het duister. Deze vergelijking vond ik zo ontzettend mooi gedaan!

De toon in dit slotdeel is iets zwaarder, serieuzer dan in de voorgaande delen. Er is nog steeds genoeg luchtigheid, verwondering, gelach, plezier en fantasie. Maar de toon is gewoon een stukje ouder. En dat is logisch. Dit is zo’n serie die er van uit gaat dat de lezer samen met het hoofdpersonage ouder wordt. Ik hou daar wel van, dat je samen met het hoofdpersonage opgroeit.

“Avery’s grijns werd zachter. De blik in haar ogen gaf Flick het warme gevoel dat ze gewild was en geaccepteerd werd. Misschien leefden ze hierna niet nog lang en gelukkig. Per slot van rekening waren ze nog maar dertien. Maar het zou best oké zijn.”

Ook was er in dit deel meer zichtbare queer representatie. Jonathan is trans, dat was bekend. Een leuk detail vond ik in dit boek dat hij zijn roze, wit, blauw gestreepte sokken inpakte, haha! Maar de echte focus lag op Flick en Avery. In deel twee was de spanning al te voelen maar nu komt die echt tot bloei. Allemaal heel onschuldig, maar zo ontzettend lief. Er werd geen heisa over gemaakt en dat was fijn. Het was zo vanzelfsprekend. Dit soort representatie hebben we nodig!

Conclusie

Een awesome avonturenverhaal over een meisje dat magie kan zien, haar quirky (trans) vriend en een meisje met wie ze misschien wel meer wil zijn dan gewoon vrienden. Een found family met oprechte genegenheid voor elkaar, respect en onvoorwaardelijke acceptatie. Een fantastisch (letterlijk, haha!) verhaal dat de verbeelding aanspreekt. Een enorme aanrader voor iedereen die van magie en avontuur houdt.

* Van dit boek heb ik een recensie-exemplaar ontvangen. Dit beïnvloedt mijn mening niet.